6 januari 2025

Terwijl we gisteravond naar het umcg reden, verbaasden we onszelf erover dat we totaal geen zenuwen voelden. De afgelopen weken, tot en met nu, zijn heel erg ontspannen geweest. We hebben heel veel gesproken over de ingreep, ik heb er ook filmpjes van gezien, en we voelen ons heel goed voorbereid. Dit is wat er moet gebeuren om zoveel als mogelijk op een nulpunt te komen. Vanaf daar wordt een verder strijdplan uitgevoerd. 

De kinderen hebben gisteren thuis al afscheid genomen. Ze gingen heus niet 2x een uur in de auto zitten om papa daar een knuffel en een kus te geven, want dat kon thuis ook wel. Heel erg waar!

Al rond 6 uur vanochtend kreeg ik een appje. Robin had slecht geslapen door een kamergenoot, maar hij voelde zich topfit! Ach, en hij slaapt toch de halve dag straks! Om 7.10u het laatste bericht: ik word opgehaald, tot vanmiddag!

En nu is het wachten begonnen. De kinderen hebben bijzonder verlof gekregen, we gaan zo samen naar Groningen. Het lukt daar vast goed om de zinnen wat te verzetten. Winkelen, eten, drinken, naar het Forum, en dan worden we vast snel gebeld. 

Robin is in de allerbeste handen, ons vertrouwen is erg groot! 🍀