31 januari 2025

Zo hé, dat was even een marathon aan afspraken in het ziekenhuis. Gisteren was een rustig begin met een gesprek met de oncoloog, extra voorlichting over de chemo, en bloedprikken. Vandaag stond de voorbereiding voor de bestraling op het programma. Een MRI-scan, daarna in gesprek met de radiotherapeut, toen het aanmeten van het bestralingsmasker, een CT-scan, en nog een afsluitend gesprek met wat ze noemen de patiëntenservice. 

Met de radiotherapeut kwamen we tot de conclusie dat bestraling in Emmen voor ons heel veel voordelen zou opleveren. Elke keer dat we niet naar Groningen hoeven te rijden, scheelt 2 uur autorijden. De energie die Robin daarmee bespaart, kan hij op een andere manier in z'n herstel steken. De bestralingsmachine in Emmen is dezelfde als in Groningen, en wordt aangestuurd door dezelfde berekening van z'n eigen arts. Ondanks eerder bericht, blijkt nu toch dat dat een optie is. We komen erop uit dat de bestraling op 10 februari gaat beginnen, van maandag tot en met donderdag in Emmen, en op vrijdag in Groningen. We hebben op die dag dan een contactmoment met de radiotherapeut. Zij zorgen ervoor dat het masker steeds op de juiste locatie aanwezig is. 

De arts had de MRI-beelden van vanochtend al bekeken, en ze kon vertellen en laten zien dat er sinds de operatie geen tumorgroei is geweest. We zien een grote zwarte vlek op de beelden, de holte waar eerst een homp tumorweefsel zat. Dit is informatie waarvan we niet uitgingen dat we het zouden krijgen vandaag, maar het is zo vreselijk welkom! 

Dwarsdoorsnede Van Robins hersenen. De witte randjes en het vlekje aan de onderkant zijn achtergebleven tumorcellen die met de bestraling worden aangepakt.

Gisteren hoorden we dat de moeder van één van Morris' basisschoolvrienden afgelopen dinsdag is overleden aan de gevolgen van hersenkanker. Begin deze maand heeft ze zich bij de huisarts gemeld met hoofdpijnklachten, nog geen maand later is ze er al niet meer. Chantal Peters mocht slechts 44 jaar worden 💫

De schok van een bericht als deze is voor ons net zo groot als voor ieder ander, we spiegelen het niet per se aan onszelf. Maar ongemerkt, en zonder dat we het naar elkaar hadden uitgesproken, werden we wel allebei wat zenuwachtig. Wat nou als Robins tumor na de operatie toch heel snel is gaan groeien? Gelukkig kregen we vandaag de bevestiging dat dat niet het geval is. 

Vanavond herdenken we Chantal, en staan we met een lach stil bij ons eigen hoopvolle nieuws. Ontzettend tegenstrijdig, maar ik denk dat dat nu best naast elkaar mag bestaan.