24 april 2025 - uitslag MRI

De vakantie waar we zo naar uit hebben gekeken, zit er alweer op! Een week lang hebben we ons ondergedompeld in de Griekse zon, en ons tegoed gedaan aan heerlijk eten, en elkaars gezelschap. We waren naar Rhodos, waar we 3x eerder zijn geweest toen de kinderen nog klein waren. We vonden het superleuk om ook rond te rijden in het dorp waar we toen waren, en herinneringen op te halen.

2017 versus 2025

Persoonlijk vond ik het bijwonen van de paasviering in een Grieks Orthodoxe kerk het hoogtepunt. Het hele dorp stond om 12 uur 's nachts om de kerk heen, met een brandende kaars in de handen. Terwijl we ons stonden te vergapen aan alle symboliek, werd er een prachtig vuurwerk afgestoken. Het maakte diepe indruk op me. 

Vuurwerk met Pasen

Nu we weer thuis zijn, gaat de medische molen ook weer draaien. De avond voor ons vertrek vorige week, zijn we nog naar het umcg geweest voor een mri van Robins hoofd. Het is gelukt om de spanning die daarbij komt kijken, naar de achtergrond te verdrijven. Maar eenmaal thuis, wilden we de uitslag ook heel graag weten. Vanmorgen hadden we hiervoor een afspraak, en de uitkomst was beter dan we hebben durven hopen!

Op de beelden is geen enkele kankeractiviteit meer waarneembaar! We laten beide onze tranen de vrije loop als we zien dat de witte randjes die bij de vorige scan nog onderin de lege holte te zien waren, helemaal weg zijn! We waren gewaarschuwd dat de eerste mri na een bestralingsperiode van 6 weken vaak een vertekend beeld geeft, maar daar is bij Robin helemaal geen sprake van. Het is gewoon allemaal weg. ALLES. WEG. De operatie, de bestralingen, het is allemaal niet voor niks geweest. 

Ook de bloeduitstorting die na de operatie heeft gezorgd voor afasie, is vrijwel volledig opgelost. Dat hadden we wel verwacht, want Robin lult weer als Brugman. Toch is het fijn om te zien dat het er uit ziet, zoals het voelt.

De volgende stap blijft de chemo, die volgende week gaat beginnen. Deze gaat er hopelijk voor zorgen dat de microscopische cellen die er nog wel zijn, niet meer gaan delen. De tumor is er nu helemaal uit, maar de ziekte is natuurlijk niet genezen. Een uitslag als deze geeft ons zoveel hoop voor de toekomst. Ik durf weer wat verder vooruit te kijken, en dat geeft enorm veel lucht. 

Nu op naar maandag, dan moet ik zelf onder het mes voor de verwijdering van mijn levertumor. Na het nieuws van vandaag kunnen we de hele wereld aan, dus ik heb er bijna zin in.