23 februari 2025

Inmiddels zitten er 2 weken bestraling op, en het gaat hartstikke goed! Robin vliegt erdoor alsof het niks is. Op z'n Robins maakt hij grapjes met de dames in de bestralingsruimte, en hij komt elke keer weer lachend terug. 

De energie is soms iets minder, maar dat weerhoudt hem er niet van om op de fiets naar de sportschool te gaan en het energielevel daar weer aan te vullen. Dit werpt ook z'n vruchten af, want ietwat verwaarloosde spierpartijen poppen ineens weer op. Sowieso kreeg hij trouwens nooit eerder zoveel complimenten over hoe goed hij eruit ziet. Binnenkort zal dat waarschijnlijk een tikkie anders zijn, want naar verwachting gaat komende week z'n haar uitvallen op de plek van de bestraling. Uit voorzorg is hij vandaag naar de kapper geweest om het alvast goed kort te wieken. Niet kaal, maar erg kort. Zo valt de kaalheid straks misschien iets minder op.

Naast de grote oncologische uitdaging van Robin, hebben we er ook een kleine oncologische uitdaging bij. In het kort: sinds vorig jaar weet ik dat ik een leverafwijking heb, waardoor ik meerdere goedaardige tumoren heb. Onlangs kreeg ik een controle-mri en daarop is helaas te zien dat één van de gezwellen is gegroeid. Deze wordt binnenkort operatief verwijderd. Details hierover hebben we nog niet, maar het is wel klip en klaar dat dit ons nog verder op de proef zal stellen. Het is precies niet wat we er nu bij kunnen gebruiken, maar we vertrouwen op de hulp van de lieve mensen in onze directe omgeving. Die hebben we hard nodig nu Robin nog midden in z'n behandelingen zit, en bovendien nog geen auto mag rijden.

Gelukkig is geen uitdaging ons te groot, dus met een goede planning komt ook dit wel weer voor elkaar. Ik voorzie alleen wel een issue over wie het beste plekje op de bank krijgt als we straks allebei in de lappenmand liggen...