19 maart 2025

Nu we weer een paar weken verder zijn, merken we dat we weer vaak de 'hoe gaat het met jullie-vraag' krijgen. Het goede nieuws is, dat er eigenlijk geen nieuws is. Robin heeft 28 bestralingen gehad, en hij heeft er wonderbaarlijk weinig last van. Wat wel lastig is, is een langdurig gesprek voeren, of veel informatie opnemen. Het lukt Robin niet altijd goed om alles te volgen, en dan loopt hij soms vast in z'n communicatie.

Conditioneel gaat het heel goed. Hij gaat op de fiets naar het ziekenhuis elke werkdag, en samen gaan we 3x per week naar de sportschool. Natuurlijk neemt hij ook tijd voor een rustmomentje af en toe, maar over het geheel gezien valt het echt heel erg mee. 

Omdat Robin zo fit is, voelt ons gezinsleven heel normaal. Dat is het eigenlijk ook. Begin december werd er natuurlijk een gigantische olifant genaamd kanker in ons huis gezet, waar we amper omheen konden. Maar met de tijd is die olifant veel kleiner geworden, en staat er bij wijze van spreken alleen nog een klein olifantenbeeldje in de vensterbank. Het is er wel, maar we kunnen er prima mee leven zoals het nu gaat. Ik werk weer mijn normale uren, de kinderen gaan naar school, en als we thuis komen heeft Robin het eten al voorbereid. 

Wat we merken, is dat veel mensen denken dat Robin genezen zal zijn na de operatie en alle behandelingen die al zijn geweest en nog komen. Dat is helaas niet zo. Helemaal in het begin, toen we voor het eerst een MRI-beeld zagen, zei de neuroloog dat 80% van de mensen waarbij dit zichtbaar is op een foto, ongeneeslijk ziek is. Robin zit bij die 80%, hij zal niet beter worden. Men durft vaak niet te vragen wat de prognose is, maar daar hebben we ook geen antwoord op. Het voegt ook niks toe om dat te weten, want niemand weet wanneer hij dood gaat. Wat wel iets toevoegt, is weten dat Robin tot dusver ontzettend goed reageert op alle opties die er zijn om de kanker zo lang mogelijk weg te laten blijven. En daar houden we ons aan vast.

We tikken de laatste 2 bestralingen nog even af deze week, en dan op naar de chemo's. In de tussenliggende weken gaan we er even tussenuit met z'n 4en. We hebben een weekje Griekenland geboekt, en dat is maar goed ook. We zijn zoveel in ziekenhuizen geweest de laatste maanden, dat ik op social media zelfs al reclame ontvang voor medische klompen en sokken met stethoscopen. Tijd voor een beetje afstand!